اهداف آموزش پیش دبستانی و دبستانی

برای مشاهده اهداف آموزش پیش دبستانی و دبستانی مندرج در سایت وزارت آموزش و پرورش به ادامه مطلب رجوع کنید:

اهداف آموزش و پرورش دوره ی پیش دبستانی :

اجتماعی شدن :

مدرسه همراه با مؤسسات دیگر باید در هر چه بیشتر اجتماعی نمودن کودکان با خانواده مشارکت داشته باشد. معلمان می‌توانند مهارتهای کودکان را در جهت کار با دیگران در محیط اجتماعی رشد دهند. محیط مدرسه محل مناسبی برای یادگیری روش‌های رفتار اجتماعی است که با آن چه در خانه یاد گرفته‌اند ، متفاوت می‌باشد. در مدرسه مسئولان جدیدی هستند که نقش و میزان مسئولیت آنان با والدین تفاوت دارد. کودکانِ بسیاری هستند که معلم در برخورد با آنها باید بی‌طرفانه عمل کند و کودک باید برای جلب توجه و گرفتن پاداش با آنها به رقابت بپردازد. او به این نکته پی می‌برد که توقعات و رضامندی‌های جدیدی وجود دارند که باید در خارج از خانه به کشف آنها پرداخت. او به مدد مربی در این محیط جدید به عنوان یک فرد موقعیت خود را مستحکم می‌سازد واین موارد در نهایت سبب اجتماعی شدن او می‌گردد. از اینرو داشتن آمادگی برای یادگیری آموزشگاهی با روند اجتماعی شدن ، رابطه‌ای نزدیک پیدا می‌کند. مراکز پیش‌ دبستانی و دبستانی می‌توانند برای کودک به صورت حائلی در آیند که او را در راه رسیدن به دنیای بزرگ خارج از محیط خانواده یاری می‌دهند.{دراین زمینه می توان به: برقراری روابط انسانی واجتماعی درمحیط کاروانجام وظایف شغلی درآینده ،سربارومزاحم دیگران نشدن وانجام وظایف ،اطاعت درست ازمقامات بالادست وقواعدومقرراتی که درنهایت به دوام وبقای جامعه وخودشخص منجر می شود،پرداخت مالیات های وضع شده ،شناخت مسیرهای بیان خواسته ها،میهن دوستی وحراست ازارزش های ملی ومنطقه ای و…}

دستیابی به ارزش‌ها :

کودک نیاز دارد تا ارزش‌های جدیدی را که به محیط آموزشی اختصاص دارد ، بیاموزد. از جمله این مسأله را بیاموزد که چیزی را مهم بشمارد که مدرسه و معلمانش به آنها اهمیت می‌دهند. ارزش‌گذاری به موفقیت در مدرسه را به عنوان نوعی ویژگی عالمانه ، بپذیرد. گاه کودک نظام‌های انگیزشی را از طریق الگو قرار دادن رفتار اطرافیان می‌آموزد. در مواردی دیگر شاید معلمان بخواهند ، برنامه‌های تنظیم شده‌ای را ارائه دهند تا از آن طریق کودک به نظام‌های انگیزشی مورد قبولی نزدیک شود.

کسب صلاحیت‌ فکری :

یکی از اساسی‌ترین اهداف آموزش و پرورش در تمام سطوح ، یاری افراد در ایجاد ارتباط هوشمندانه با محیط اطراف خود می‌باشد. لازمة این امر دسترسی به اطلاعات و مهارت‌ها دربارة جهان پیرامون و سازمان‌دهی آنها به شکلی مناسب و مورد نیاز است. مربیان و مراکز آموزشی نیز به اعتبار وظیفه‌ای که بر عهده گرفته‌اند ، باید سیستم تصوری کودک را با روش سازمان دادن دانش در جامعه ارتباط دهند.کودک باید مهارت‌های مربوط به مقایسة نظرات خویش با عقاید دیگران را بیاموزد. یادگیری این مهارت‌ها برای ساختن نظام دانش پایه‌ای کودک ضروری است و اساس یادگیری بعدی را تشکیل می‌دهد. کودک باید نحوة یادگیری در مدرسه را همچون استنباط مفاهیم دنیای خارج فراگیرد.کودک باید برای تنظیم سیستم آگاهی خود ، به ادراکات خویش نظم دهد و به طریقی آنها را به صورت زبانی درآورد.

یادگیری نظام‌های زبانی :

مدرسه باید از ابتدای امر ، نیازهای کودکان را در زمینة یادگیری زبان تشخیص داده و آنان را در راه آموختن این نظام و نیز در راه گسترش مهارت‌های زبانی افراد صلاحیت دارتر{باهوش تر}، یاری کند. شاید برای این کار نیاز به آموزش گویش‌های مختلف استاندارد ، به بعضی از کودکان احساس شود و یا کمک به کودکان دربارة به کار بردن زبان برای بیان خود ، ضروری به نظر رسد.4

دربرنامه ی روزانه ی پیش دبستانی باید به طرق زیرتلاش گرددکه ازهرموقعیت برای پیشرفت زبان کودکان استفاده شود: فراهم کردن تجاربی جهت صحبت کردن مانند،بازی ها وفعالیت های هنری ،جشن های مذهبی ،گردش های جمعی،فراهم کردن عکس هاوتصاویر جالب ودیدنی،تشویق کودکان به صحبت وبازگویی تجربیات،تشویق کودکان به صحبت بایکدیگردرموقع بازی ودیگرموقعیت ها.،بیان داستان،شعرخواندن،5{ایجادفضای آزادودوراز تنش جهت طرح پرسش ها وبیان عقاید.}

یادگیری راه‌های بیان خود :

کودکان خردسال در حالت عادی تا حد زیادی قادر به بیان خود می‌باشند. گرچه زبان یکی از عمده‌ترین وسیله‌های بیان است ، تنها وسیلة قابل استفاده برای کودکان محسوب نمی‌شود. هنر و کاردستی ، موسیقی و تحرک ، راه‌های دیگر بیان به شمار می‌روند. کودکان باید مهارت‌های اساسی مورد نیازرا برای بیان مقاصد و نیات خویش به دست آورند و خود آگاهی و درک خود را تا حدی افزایش دهند. {واحدفعالیت یا واحدکارکه از روش های مسلط کاروآموزش دردوره ی پیش دبستانی است ،قالب های گوناگونی جهت کارکودکان فراهم می نماید،ازجمله کاردستی،نقاشی ،قصه گویی ،نمایشنامه،بازی،شعرخوانی ،هماوایی و… .که مربیان آگاه می توانندازهریک ازاین فعالیت هابه گونه ای استفاده نمایند تا،مبنایی جهت رسیدن به هدف ” بیان خودِ“ کودک ،فراهم شود} در زمینة بیان خود علاوه بر محتوای یاد شده ، توانایی ایجاد ارتباط نیز حائز اهمیت است.

زیبایی شناسی:

درک زیبایی یک مقولة فرهنگی محسوب می‌شود و کودکان آن را از راه‌های گوناگون یاد می‌گیرند. زیبایی‌شناسی باید بخشی از هر برنامه کودکان خردسال را تشکیل دهد و به گونه‌ای ارائه شود تا آنان بتوانند به معیارهای خاص خود در مورد زیبایی و به راه‌های قضاوت دربارة آن برسند.

یادگیری مهارتهای جسمانی :

آموزش یک رشته مهارت‌های جسمانی شامل ، انجام حرکت‌های عضلات بزرگ که در دویدن ، کوهنوردی یا سوار شدن بر وسایل چرخ‌دار دیده می‌شود و انجام اعمال مربوط به عضلات کوچک که در استفاده از قیچی و مداد رنگی در ایجاد مهارت‌های نوشتن مؤثر است ، باید در برنامة مراکز پیش‌ دبستانی گنجانیده شود. همچنین داشتن مهارت‌های بنیادی در اجرای حرکات و حفظ تعادل برای فعالیت های عملی و رشد جسمانی ، اهمیت دارد.

کسب خودمختاری شخصی :

این هدف تا حدود زیادی به اهداف گذشته وابسته است. کودک باید برای نیل به استقلال شخصی ، لیاقت خود رادرزمینه ی حس استقلال وگسترش مجموعه ای ازارزش هاافزایش دهد.لیاقت درسال های اول کودکی ،همان توانایی مراقبت ازخود به حساب می‌آید. حتی مهارت‌هایی چون پوشیدن و درآوردن لباس برای کودک دارای اهمیت است. بعدها خواندن و نوشتن وداشتن قضاوت منطقی ،لازمة وجود لیاقت خواهد بود. 

توانایی استفاده مناسب از محیط و انتخاب موضوعات مناسب برای فعالیت و مطالعه که بدون شک بایدبا علاقة کودک و توانایی درک وی هماهنگ باشد ، آسان به دست نمی‌آید. این کار نیاز به مربی کنجکاو که به مشاهده و مطالعة محیط و زندگی اطراف می‌پردازد و عوامل آموزنده و غنی آن را به طور مداوم کشف می‌کند ، نیاز دارد. یادداشت‌برداری از مشاهدات و آشنایی با مردم محل و آماده کردن آنها برای همکاری روش مطلوبی است. عموماً اگر همکاری مردم جلب شود ، مردم با مهربانی بسیار با مربی همکاری و به ایشان کمک می‌کنند. به طور مثال هنگام بازدید از مغازة نانوایی یا بقالی و ، … مغازه‌دار نقش مربی را به عهده می‌‌گیرد و به پرسش‌های بچه‌ها با علاقمندی پاسخ می‌دهد. یا نجار و آهنگر ممکن است با مهربانی نمونه‌های کوچکی از کارشان را برای آنان درست کنند. ارتباط با انسان‌ها و درک اهمیت کار آنها ، شناختن محیط و آنچه در اختیار انسان قرار می‌دهد ، نه تنها در رشد متعادل و همه جانبة کودک مؤثر است بلکه نوعی اعتماد و اطمینان در او به وجود می‌آورد، زیرا کودک از همان آغاز بازندگی اجتماعی خود و نقشی که در آینده بر عهده خواهد داشت ، آشنا می‌شود. 

منبع : {سایت وزارت آموزش و پرورش}

اهداف آموزش و پرورش دوره ی ابتدایی :

{مصوب ششصد و چهل و هفتمین جلسه شورای عالی آموزش و پرورش}

در راستای رسالت و ماموریت آموزش و پرورش و جهت دهی به رشد همه جانبه دانش آموزان بر پایه تعلیم و دستورات دین مبین اسلام اهداف دوره ابتدایی به شرح زیر تعیین می شود.مدیران ،برنامه ریزان و همه افرادی که در تعلیم و تربیت دانش آموزان نقش بر عهده دارند ،مکلفند در برنامه ریزی امور ،سازماندهی فعالیتها و انجام وظایف مربوط به گونه ای اقدام نمایند که تا پایان دوره تحصیلی دستیابی دانش آموزان به اهداف تعیین شده ممکن باشد.

اعتقادی :

1- معنای تولی و تبری را می داند.

2- ترجمه بعضی از احادیث ساده را می داند.

3- اصول دین را می داند و به آن معتقد است.

4- زمانها و مکانهای مقدس و مهم را می شناسد.

5- معنای امر به معروف و نهی از منکر را می داند.

6- به مجاهدین در راه خدا و شهدا احترام می گذارد.

7- نمازهای واجب را با رغبت می خواند.(برای دختران)

8- به حضور در مسجد علاقه نشان می دهد و آداب آن را می داند.

9- به اولیا دین ، بزرگان و شخصیت های اسلامی احترام می گذارد.

10—خداوند را دوست دارد و او را بهترین یاور و کمک می داند.

11—با حلال و حرام آشنا است و احکام مربوط را در حد ضرورت رعایت میکند.

12—افراد محرم و نامحرم را تشخیص می دهد و احکام مربوط را رعایت می کند.

13—نماز را به درستی می خواند و با احکام ضروری مربوط به نماز و روزه آشناست.

14—قرآن را از رو می خواند و با برخی از سوره ها آشنایی داشته و از حفظ می خواند.

15—با زندگی انبیا به ویژه نبی اکرم(ص) و معصومین تا حدودی آشناست و آنان را دوست دارد.

16—با معنای معاد آشناست و می داند که انسان در کارهایی که انجان می دهد نزد خداوند پاسخگو است.

17—با مسائل مربوط به سن تکلیف و تقلید آشناست و احکام مربوط را در حد ضرورت می داند و به آن عمل می کند.(برای دختران)

اخلاقی:

1- راستگو و امین است.

2- مودب و مهربان است.

3- ظاهری آراسته دارد.

4- شجاع و صبور است.

5- به عهد خود پایبند است.

6- از والدین اطاعت می کند.

7- مظاهر عفت و حیا در او آشکار است.

8- تمیز است و پاکیزگی را دوست دارد.

9- برای رفتارهای خود با دیگران دلیل دارد.

10- خطا و اشتباه دیگران را در مورد خود می بخشد.

11- تکالیف شخصی روزانه خود را شخصا انجام می دهد.

12- برای رسیدن به موفقیت پشتکار دارد و تلاش می کند.

13- پوشش اسلامی را دوست دارد و آن را رعایت می کند.

14- امیدوار و با نشاط است و از مواجه با مشکلات نمی هراسد.

15- اوقات فراغت خود را با فعالیتها و بازیهای مناسب پر می کند.

16- نظم و انظباط را در خانه و مدرسه و اجتماع رعایت می کند.

17- برای انجام کار های خود دوستانش را به زحمت نمی اندازد.

18- در ارتباط با دیگران از کلمات محبت آمیز و دوستانه استفاده می کند.

19- به همکلاسان و همسالان خود در انجام وظایف یادگیری کمک می کند.

20- احترام به بزرگترها را وظیفه ی خود می داند و به نظرات آنها توجه می کند.

21- در برابر رفتارهای ناپسند خود پوزش خواسته و رفتار خود را اصلاح می کند.

علمی و آموزشی:

1- به مطالعه کتاب علاقه مند است.

2- نسبت به شناخت پدیده ها کنجکاو است.

3- با نحوه یادگیری خود تا حدودی آشناست.

4- ارزش علم را در انجام درست کارها تا حدی می داند.

5- مهارتهای اولیه برای زندگی در جامعه را کسب کرده است.

6- به اهمیت و ارزش اطلاعات و اطلاع رسانی در زندگی آگاه است.

7- با زبان فارسی آشنایی دارد و می تواند از کتاب و روزنامه استفاده نماید.

8- در فکر کردن ،شنیدن ،گفتن و بیان مقصود ،خواندن ، نوشتن و حساب کردن مهارت کافی دارد.

فرهنگی و هنری:

1- از مشاهده آثار هنری لذت می برد.

2- با برخی از آثار معروف هنری آشناست.

3- سنت ها ،پدیده ها و آثار موزون را دوست دارد.

4- به خواندن اشعار و قصه های مناسب علاقه مند است.

5- ذوق و خلاقیت هنری خود را در انجام فعالیتها نشان می دهد.

6- به زیبایی های طبیعت توجه دارد و هماهنگی آن را دوست دارد.

7- در زمینه های هنری از زیبایی در پدیده های طبیعی الگو می گیرد.

8- برخی از آداب فرهنگی و اجتماعی اسلامی – ایرانی را می داند و برای آنها ارزش قائل است.

اجتماعی:

1- همکاری با دیگران را دوست دارد.

2- آداب سخن گفتن را رعایت می کند.

3- به معلمین و اولیا مدرسه احترام می گذارد.

4- در بازیها و فعالیتهای گروهی شرکت می کند.

5- مقررات مدرسه را می داند و به آنها عمل می کند.

6- به رعایت مقررات اجتماعی علاقه نشان می دهد.

7- خدمت کردن به میهن ومردم خود را دوست دارد.

8- نظرات اصلاحی دیگران را در مورد خود می پذیرد.

9- همکلاسیهای خود را دوست دارد و به آنها کمک می کند.

10-- به حق خود قانع است و حقوق دیگران را رعایت می کند.

11-- اشتباهات دیگران را با احترام به آنها تذکر می دهد.

12-- وظایف خود را در مقابل خانواده، دوستان و همسایگان می داند.

13-- برای به دست آوردن حق خود از راههای درست تلاش می کند.

14-- در برابر خدمت دیگران قدرشناس است و از آنها تشکر می کند.

15-- اعضای خانواده خود را دوست دارد و در انجام کارها به آنها کمک می کند.

16-- به انجام وظایف و مسئولیت هایی که بر عهده او می گذارند پایبند است.

زیستی:

1- در حفظ محیط زیست کوشاست.

2- نکات ایمنی را می داند و رعایت می کند.

3- بهداشت فردی و اجتماعی را رعایت می کند.

4- در حفظ سلامتی خود و دیگران تلاش می کند.

5- اهمیت مصونیت در برابر امراض را درک می کند.

6- از حواس خود به خوبی محافظت و استفاده می کند.

7- در نشستن و راه رفتن و استفاده از قوای بدنی به درستی عمل می کند.

8- با تمرین ها و بازیهای مناسب، قابلیتهای جسمی خویش را افزایش می دهد.

سیاسی:

1- با مفهوم وحدت و امنیت ملی آشناست.

2- افراد عدالتخواه و حق طلب را دوست دارد.

3- به حکومت دینی و ولایت فقیه علاقه مند است.

4- مسلمانان را دوست دارد و نسبت به امور آنان بی تفاوت نیست.

5- اهمیت استقلال و آزادی را در پیشرفت جامعه درک می کند.

6- سران کفار و مشرکین معاند با اسلام را در زمان حاضر می شناسد.

7- اقوام مختلف ایرانی را می شناسد و با آنان احساس همبستگی می کند.

8- با زندگی بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران آشناست و از او به بزرگی یاد می کند.

9- سران کفار و مسلمین صدر اسلام را می شناسد و با اعمال آنها نسبت به پیامبر و مسلمین آشناست.

10-- نظام جمهوری اسلامی ایران را می شناسد و به پرچم کشور احترام می گذارد و سرود ملی را از حفظ می خواند.

اقتصادی:

1- وسایل خود را تمیز و سالم نگه می دارد.

2- به استفاده از تولیدات داخلی علاقه مند است.

3- مشاغل و حرف موجود در محیط زندگی خود را می شناسد.

4- تن پروری، بیکاری و راحت طلبی را از عوامل شکست فرد و جامعه می داند.

5- مالکیت خود و دیگران را تمیز می دهد و به مالکیت دیگران احترام می گذارد.

6- کار کردن را دوست دارد و به افرادی که کارهای مفید دارند احترام می گذارد.

7- در حفظ اموال عمومی به عنوان ثروت ملی می کوشد و در استفاده از آنها درست عمل می کند.

منبع : {سایت وزارت آموزش و پرورش}